چشمها

خشم ما سلاح ماست

خبر کوتاه بود, ولی بزرگ.
فاجعه ای مرگبار وانسانهایی پاک قربانیان این فاجعه.
چرا ؟ به کدامین جرم؟
آزاد اندیشی؟ آموزگاری؟ عشق به کودکان این مرز وبوم؟ وطن پرستی ؟ خواندن ونوشتن سرود عشق و رهایی از بنده گی؟
تو بگو کدامین جرم؟
اگر اینها جرم ست پس منهم مجرمم , همه ما مجرمیم. همه زنان و مردان ،همه جوانان میهنم مجرمند. کودکان محرومم, پدران ومادران کارگرم، خواهران و برادران معلمم، یاران کشاورزم ورفقای نویسنده ام مجرمند.فرزندانم در مدرسه ها ودانشگاها همه مجرمند.
آری همه ما مجرمیم ولی مجازات شما را نمیپذیریم.
جزا و سزای ما آزادیست و این راخود را برپا خواهیم کرد.
خشم ما سلاح ماست وبا این سلاح بهار آزادی را نوید خواهیم داد. آزادی از اسارت و بنده گی , رهایی از سیاهی و تباهی دین, نابودی فقر جهالت ونکبت را نوید خواهیم داد. آری این اراده ماست و ما همچون موج پیوسته.
آری آری همه ما مجرمیم و ومحکوم به آزادی.

به یاد پنج آزاده خفته که دنیایی را بیدار کرد.